شیوع ناقلین حلقی پنوموکوک و الگوی مقاومت آن در بین کودکان مهدکودک های شهر یزد

مقدمه : پنوموکوک یکی از مهمترین پاتوژنهای باکتریال مسبب پنومونی، مننژیت و سپتسمی است. سالها پس از درمان این عفونت با پنی سیلین ، موارد روز افزون مقاومت این میکروب به پنی سیلین در سراسر دنیا گزارش می شود. این تحقیق به منظور بررسی شیوع ناقلین استرپتوکوک پنومونیه و الگوی مقاومتی آنتی بیوتیکی پنوموکوک در کودکان شهر یزد به روش توصیفی مقطعی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه 200 کودک از 10 مهد کودک شهر یزد بطور تصادفی انتخاب گردیدند و در طی بهمن ماه 1380 از آنها سواب حلق گرفته شد. نمونه ها بلافاصله به آزمایشگاه منتقل و کشت داده شدند و نمونه های مثبت کشت و آنتی بیوگراما گردیدند. یافته ها : افراد مورد مطالعه 51% پسر و 49% دختر بودند و دامنه سنی آنها از 7 تا 65 ماه متغییر بود. میزان ناقلین پنوموکوک 5/37 % بود و الگوی مقاومت میکروبها در آنتی بیوگرام عبارتند از : مقاومت به پنی سیلین 50% ، اریترومایسین 5/62% ، کوتریموکسازول 5/62% ، سفالوتین 3/15% ، سفتی زوکسیم 6/5% ، تتراسیکلین 6/30% ، سیپروفلوکساسین 2/4% بود. نتیجه گیری : برای شروع درمان عفونتهای تهاجمی پنوموکوک ، پنی سیلین داروی مطلوبی نیست و بهتر است تا حاضر شدن جواب کشت و آنتی بیوگرام ، یکی از سفالوسپورین های نسل سوم استفاده گردد.